نکات کلی در مورد انسولین ها

قبل از هر تزریق باید دست ها را کاملا بشوئید.محل تزریق انسولین نیز باید تمیز باشد.
در صورت استفاده از انسولین های متوسط اثر(ان پی اچ) و انسولین های از قبل ترکیب شده شیشه انسولین یا قلم انسولین را به آرامی بین دو کف دست بغلتانید.۱،۳
از تکان دادن بیش از حد انسولین خوداری کنید زیرا باعث کاهش اثر دارو می گردد.
انسولین های استفاده نشده را در یخچال در دمای ۸-۲ درجه سانتی گراد نگه دارید.
انسولین های استفاده شده ،خارج از یخچال در دمای زیر ۲۵ درجه به مدت ۴ هفته قابل نگهداری است.
از قرار دادن انسولین در درجه حرارت بالا و یا نور مستقیم آفتاب خوداری کنید.در صورت رفتن به محیط های گرم برای ساعتهای طولانی می توانید از کیسه یخ استفاده کنید.
قبل از تزریق انسولین،نیازی به استفاده از پنبه و الکل وجود ندارد فقط تمیز بودن محل تزریق کافی است و بعد از تزریق هم نیازی به استفاده از پنبه والکل و صابون نیست.فقط کافیست محل تزریق را با انگشت خود خیلی آرام فشار دهید.
از عدم وجود حباب هوا در داخل سرنگ یا قلم انسولین اطمینان حاصل کنید، سپس عمل تزریق را انجام دهید.
جهت آزمایش قند خون ناشتا باید حداقل از ۸ ساعت قبل ناشتا باشید،ابتدا خونتان را بگیرید ،سپس انسولین تزریق کنید و صبحانه میل کنید.
محل های مجاز تزریق انسولین

بازوها (قسمت بیرونی)

ران ها(قسمت بیرونی)

شکم (دور ناف بجز قسمت فوقانی)

باسن

فواصل تزریق در یک عضو را رعایت کنید.
فاصله هر تزریق با تزریق بعدی باید ۲-۱ سانتی متر باشد.
برای جلو گیری از ایجاد تغییرات پوستی ،تزریق انسولین بایستی به صورت چرخشی انجام شود.
اگر بیش از یک تزریق در روز انجام می دهید،می توانید دو عضو جهت تزریق انسولین استفاده کنید،به طور مثال بهتر است انسولین صبح در شکم و بعد از ظهر در دست یا پا تزریق شود.
سرعت جذب در شکم سریعتر از بازوها،بازوها سریعتر از ران و ران ها سریعتر هز باسن می باشد.

تغییر دنیای دیابت

مراقب اضافه وزن خود باشید

انواع دیابت چیست؟
دو نوع دیابت وجود دارد:

دیابت نوع ۱

دیابت نوع ۲

دیابت نوع۱(دیابت نوجوانی)
۵ تا ۱۰ درصد از موارد ابتلا به دیابت را به خود اختصاص می دهد.در دیابت نوع ۱ پانکراس قادر به ساختن انسولین نمی باشد.بدن همچنان از مصرف غذا ،گلوکز دریافت می کند اما گلوکز نمی تواند وارد سلول شود.برای حل این مشکل فردی که به دیابت نوع ۱ مبتلاست نیاز به دریافت انسولین از طریق تزریقات منظم دارد.

دیابت نوع ۲ (دیابت بزرگسالان)
۹۰ تا ۹۵ درصد از کل موارد دیابت را به خود اختصاص می دهد.در دیابت نوع ۲ پانکراس هنوز انسولین می سازد ولی ترشح آن کاهش یافته یا به درستی در بدن عمل نمی نماید.زیرا سلول ها نسبت به عمل انسولین مقاومت می کنند که دلیل اصلی این مقاومت چاقی و اضافه وزن است.

عوامل خطر دیابت نوع ۲

چاقی و اضافه وزن

سابقه خانوادگی دیابت

سن بالای ۴۵ سال

سابقه بدنیا آوردن نوزاد بیش از ۴ کیلو گرم

دیابت بارداری

عدم فعالیت بدنی

بالا بودن چربی خون و فشار خون

بیمار محترم چربی خون بالا عارضه ای شایع در بین افراد می باشد که ارتباط مستقیم با مقدار مصرف چربی بصورت روزانه دارد.

هر چه شما مصرف چربیها بخصوص اشباع مانند روغنهای نباتی و حیوانی، سرشیر،کره،خامه و… را کاهش دهید کمک بیشتری در کنترل چربی خون خود به پزشک می نماید.

لطفا مصرف مواد غذایی ذکر شده را به حداقل برسانید:

انواع کره ها
سرشیر، خامه، انواع کرمهای چرب
انواع پنیرهای محلی و پیتزا، خامه ای، چدارو…
انواع روغن های مایع، جامد، پیه، دنبه وحیوانی و…
زرده تخم مرغ و تخم پرندگان
انواع سس هایی که در تهیه آنها از زرده تخم مرغ استفاده شده، مثل سس مایونز
انواع گوشت های قرمز(گوساله، گاو،گوسفندو…)
دل، جگر، قلوه، کله پاچه و…
سوسیس، کالباس، همبرگر
تنقلاتی مانند چیبس، پفک، شکلات، کاکائوو…
شیرینی جات و بیسکویت های کرم دار
مصرف مواد نشاسته ای مانند برنج، ماکارونی، نان باگت و… به مقدار زیاد
مصرف مواد غذایی زیر را در رژیم غذایی خود به حداکثر برسانید:

سبزیجات تازه (سالاد) وپخته (بصورت آب پز)

لبنیات کم چرب

انواع مبوه های تازه فصل (در صورت داشتن قند خون بالا بیشتر از دو میوه در روز مصرف نکنید ).

گوشت ماهی و مرغ بخصوص بصورت کباب و پخته

بیماران محترم، کلسترول جزء چربیهای ضروری بدن می باشد که متاسفانه اگر به مقدار زیاد (بیش از اندازه نیاز)در بدن موجود باشد با مواد و چربیهای دیگر در رگهایی که عمدتا خونرسانی قلب را انجام می دهند رسوب کرده و باعث گرفتگی رگ و در آخر سکته قلبی می شود.

شما به سادگی با استفاده از یک رژیم متعادل کم چرب می توانید از این عارضه خطرناک در امان باشید.

از مصرف مواد غذایی زیر اجتناب نمائید:

مغز گاو و گوسفند
زرده تخم مرغ پرندگان
خاویار
قلوه، جگر، زبان گاو و گوسفند
میگو به مقدار زیاد
انواع پنیرهای چرب مثل پیتزا، خامه و …
انواع گوشت قرمز
انواع چربیهای اشباع مثل روغن نباتی، حیوانی، پیه، دنبه و روغن های مایع
انواع سس ها که در تهیه آنها از زرده تخم مرغ استفاده شده است.
تنقلاتی مثل چیبس، پفک، بستنی، شکلات و …
از زیاده روی در مصرف مواد نشاسته ای مثل برنج، سیب زمینی ماکارونی نیز خودداری کنید.

نیم ساعت قبل از غذا و یک ساعت بعد از غذا چای، نوشابه، دوغ (نوشیدنی ها) مصرف نکند.
از مصرف نوشابه ها، غذاهای بیرون، سوسیس، کالباس، همبرگر، پیتزا بپرهیزید.
از مصرف خامه، سرشیر، کره، ارده، آب میوه و شربتهای شیرین، سس مایونز، بستنی، ژله، کاکائو، شیرینی جات، ماست و شیر پر چرب خودداری کنید.
ده دقیقه قبل از خوردن، یک کاسه سالاد بدون مایونز مصرف کنید.
غذای خود را داخل ظرف کوچک کشیده از آوردن دیس و قابلمه بر سر میز خودداری کنید.
غذا را آهسته و با قاشق مربا خوری یا چنگال مصرف کنید.
ادویه جات و ترشی باعث بیشتر شدن اشتهای شما می شود آنها را به مقدار کم مصرف کنید.
مصرف مواد نشاسته ای مثل نان،برنج،سیب زمینی،ماکارونی،را به حداقل برسانید.
چربیهای اضافه روی غذا را بگیرید.
از مصرف تنقلات چیبس، پفک، کیک، بیسکویت خودداری کنید.
در غذای روزانه خود از سبزیجات و میوه های تازه استفاده کنید.
روزانه ۴ تا ۵ قاشق حبوبات پخته را در برنامه غذایی خود داشته باشید.
از مصرف دل و جگر و قلوه و زبان و مغز و کله پاچه خودداری کنید.

از مصرف نوشابه ها، شربت های شیرین، آب میوه و ساندیس های شیرین شده، شیر موز، شیر خرما، شیرکاکائو شیرین شده و ژله خودداری کنید.
شیرینی جات به هر صورت مثل حلوا، شله زرد، کیک ها، مرباها، مارمالاد، شیر خرما، عسل، شکلات، آبنبات، آدامسهای شیرین،کاکائو و غیره… را مصرف نکنید.
سیب زمینی، نان، برنج، ماکارونی، حبوبات را به حد اعتدال زیر نظر کارشناس تغذیه خود مصرف کنید.
اگر برایتان مقدور است هر روز در برنامه غذایی خود سبزیجات خام و تازه (سالاد) را قرار دهید.
در برنامه روزانه خود از شیر و ماست کم چرب استفاده نمائید.
برای شما مصرف میوه تازه بهتر از آب میوه می باشد.
برنج را به صورت دم پخت تهیه کرده و از نانهای سبوس دار(نان سنگک،بربری،جو) استفاده نمائید.
از مصرف بی رویه چربی ها خودداری نمائید.

از مصرف پنیرهای محلی شور و پنیرهای چرب خودداری کنید.
۲۴ ساعت قبل از مصرف، پنیر را داخل آب جوشیده سرد شده داخل یخچال بگذارید.
از مصرف گوشت قرمز پرهیز کنید.
تخم مرغ ، کمپوت های آماده، ساندیس و آب میوه های آماده و بستنی و فالوده را به ندرت مصرف کنید.
غذای خود را بدون نمک آماده کرده و از آوردن نمک بر روی سفره خودداری کنید.
به سالاد خود فقط آبلیمو اضافه کنید و از افزودن نمک و سس مایونز پرهیز کنید.
ماست شیرین و کم چرب مصرف کنید.
به هیچ عنوان از غذاهای آماده شده در بیرون مثل سوسیس و کالباس، همبرگر، ساندویچ ها، پیتزا، نوشابه و تن ماهی مصرف نکنید همچنین از مصرف کنسروها خودداری کنید.
سیب زمینی را قبل از پخت یک ساعت در آب بگذارید.
سعی کنید از نانهایی که به خمیر آنها جوش شیرین اضافه شده استفاده نکنید.
غذای خود را بدون نمک و کم چربی و کم ادویه آماده کنید.

آیا می دانید بیش از دو سوم افراد دیابتی دچار نوعی از اختلال شنوایی هستند؟

این اختلال یکی از عوارض نامحسوس دیابت است. همچنین از هر سه نفر دیابتی دو نفر تا حدودی توانایی شنوایی شان کاهش می یابد.

کاهش شنوایی افراد دیابتی حدود دو برابر افراد غیر دیابتی می شود. با این حال اکثر افراد دیابتی از این عارضه آگاهی کافی ندارند. با افزایش سن بسیاری از افراد به سنگینی گوش یا پیر گوشی ناشی از افزایش سن مبتلا می شوند اما کاهش شنوایی به دلیل دیابت به دلیل دیگری اتفاق می افتد.

دیابت چگونه باعث کاهش شنوایی می شود؟

شنوایی در انسان وابسته به رگ های ریز و اعصاب گوش داخلی می باشد. پژوهشگران عقیده دارندکه قند خون بالا در طی زمان قادر به تخریب این رگ ها و اعصاب می باشد و در نتیجه قدرت شنوایی کاهش می یابد.

من تصور می کنم هیچ مشکلی یا شنوایی خود ندارم.

آیا شما مطمئن هستید؟ در بیشتر افراد، کاهش شنوایی در طی زمان اتفاق می افتد. بیمار به سختی متوجه علائم و نشانه ها می شود. گاهی اوقات اعضاء خانواده و دوستان قبل از خود بیمار متوجه کاهش شنوایی او می شوند. ممکن است پزشک در طی معاینه فیزیکی کاهش شنوایی را بررسی نکند.

آیا نشانه های رایج کاهش شنوایی را می دانید؟

درخواست مکرر از اطرافیان برای تکرار صحبت شان
تصور اینکه دیگران در حال زیر لب صحبت کردن هستند
مشکل شنیدن در مکان های شلوغ مثل رستوران
اشکال در شنیدن صدای زنان و بچه های کوچک
بلند کردن صدای تلویزیون
توصیه مهم برای همه دیابتی ها

برای کلیه بیمارا دیابی در ابتدای تشخیص بیماری، آزمایش شنوایی سنجی (ادیومتری) به عنوان سابقه شنوایی انجام شود و سپس در فواصل زمانی منظم سالیانه با انجام تست های شنوایی نه تنها از وضعیت  شنوایی اطلاع حاصل شود بلکه شاید بتوان از این مسئله به عنوان نمودی از وضعیت کنترل دیابت و عوارض آن استفاده کرد.

در صورت شک به کاهش شنوایی چه کاری باید انجام داد؟

با پزشک دیابت خود در این باره مشورت کنید. همچنین با یک متخصص شنوایی سنجی درباره این مشکل صحبت کنید. با انجام معاینه کامل شنوایی اطلاعات بیشتری در رابطه با شنوایی خود کسب می کنید.

چگونه می توان اطمینان حاصل کرد که وسایل کمکی مفید هستند؟

در چند سال اخیر وسایل کمک شنوایی تغییرات زیادی کرده اند. انواع جدید این دستگاه ها به جای بلند کردن صدا باعث بهتر شنیدن صدا می شوند. همچنین از خصوصیات مهم این وسایل کمکی، کنترل صدای اتوماتیک می باشد. در صورت نیاز شما می توانید با مشاوره با متخصصین شنوایی سنجی سمعک را بر حسب میزان و نوع کاهش شنوایی خود انتخاب نمایید.

من نمی خواهم وسایل کمک شنوایی دیده شوند.

امروزه این وسایل در حال کوچک و کوچک تر شدن هستند. این احتمال که مطلقا کسی به آن ها توجه کند وجود ندارد. به یاد داشته باشید که مردم به کاهش شنوایی در شما بیشتر توجه می کنند تا به وسایل کمک شنوایی مورد استفاده تان.

اگر افراد دیابتی به کاهش شنوایی خود توجه ننمایند، چه اتفاقی می افتد؟

افراد که مشکل شنوایی خود را درمان نمی کنند بیشتر افسرده می شوند و به احتمال بیشتری دوستان خود را از دست می دهند. به عبارت بهتر مطالعات نشان داده اند افرادی که از وسایل کمک شنوایی استفاده می کنند کیفیت زندگی بهتری دارند.

توصیه مهم: با عینک آفتابی از چشمان خود در برابر نور خورشید محافظت می نمایید. پس به یاد داشته باشید همانند آن از شنوایی خود با پرهیز از گوش کردن به صداهای بلند مراقبت کنید و چنانچه در معرض آلودگی صوتی هستید بهتر است از گوش گیرها و یا صداگیرها که چندان هم گران قیمت نیستند استفاده کنید.

دیابت و اختلال در عروق و اعصاب پا

اعصاب شما مانند سیم های انتقال دهنده پیام های عصبی از مغز به اندام ها عمل می کنند و به آنها دستور انجام فعالیت های مختلف را می رسانند. دیابت معمولا به مغز و نخاع آسیب می زند اما متاسفانه، وجود قند زیاد در خون برای مدت زمان طولانی به سیستم عصبی آسیب می رساند و بدین ترتیب می تواند به بازوها، دست ها، ساق و خود پا آسیب برساند. حتی ممکن است در اثر این آسیب زخم چاقو و سوختگی را به صورت دردی خفیف احساس کنید.اگر هر یک از این علائم را دارید بسیار مراقب باشید، زیرا به علت کاهش حس ممکن است بدون اینکه متوجه شوید روی جسمی بروید و مجروح شوید که این خود منجر به عفونت خواهد شد.

برای پیشگیری از ابتلا به عوارض پا رعایت چه نکاتی ضروری است؟

هر روز پای خود را (به خصوص لای انگشتان) از نظر وجود زخم، قرمزی، تورم و تغییر شکل بررسی کنید.
روزانه پای خود را با آب ولرم و صابون شستشو دهید. قبل از قرار دادن پا در آب دمای آن را با آرنج خود چک کنید زیرا بر اثر دیابت ممکن است پاهایتان حساسیت خود را نسبت به دما از دست داده باشد و در این صورت دچار سوختگی شوید.
در صورت وجود هر گونه زخم یا تغییرات استخوانی حتما پزشک خود را مطلع کنید، چون هر زخمی می تواند منجر به قطع عضو شود.
بعد از هر بار شستشو حتما پاها را خشک کنید (خصوصا لای انگشتان) تا از ایجاد عفونت قارچی جلوگیری شود.
بعد از خشک کردن پاها حتما آنها را با ماده مناسب مثل وازلین طبی چرب نمایید تا از خشکی و ترک پا جلوگیری شود و به گردش خون کمک کند. قسمت های برجسته و استخوانی را به دقت ماساژ و ورزش های مناسب پاها را جهت برقراری گردش خون انجام دهید.
هیچ گاه با پای برهنه در منزل راه نروید، حتما از دمپایی رو فرشی استفاده کنید تا از خراشیدگی و زخم پا جلوگیری شود.
نکته: در صورت ایجاد عفونت قارچی در پا توجه داشته باشید  باید سریعا به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرد.

نکاتی در مورد انتخاب کفش وجوراب :

کفشی انتخاب کنید که از جنس چرم نرم و کاملا اندازه پایتان (نه تنگ و نه گشاد) باشد.

چنانچه کفش نو می خرید قبل از استفاده طولانی مدت، در منزل آن را بپوشید و راه بروید و به طور متناوب با کفش های استفاده شده آن را تعویض کنید تا جا باز کند.
کفشی انتخاب کنید که با قوزک پایتان در تماس نباشد و از پوشیدن کفش های جلوباز پرهیز کنید.
بهتر است کفشی انتخاب کنید که پاشنه ای در حدود ۳-۲ سانتی متر داشته باشد. کفشی که پاشنه اش خیلی بلند و یا کاملا تخت باشد گزینه مناسبی نیست.
جوراب هایتان حتما نخی باشد و هر روز شسته شود. از پوشیدن جوراب های سوراخ دار اجتناب کنید.
جهت گرم کردن پاها حتما از جوراب نخی کلفت استفاده کنید و هیچ گاه پای خود را کنار بخاری و یا وسیله گرمایی گرم نکنید، چون ممکن است به علت از دست رفتن حس دچار سوختگی شوید و متوجه نگردید.
ناخن های خود را به طور صاف کوتاه کنید و گوشه های آن را نگیرید.
هر روز پاهایتان را ورزش دهید.
از کشیدن سیگار بپرهیزید.
جهت معاینه و امتحان حس پا حتما هر چند وقت یک بار به پزشک مراجعه کنید.